ترس‌های مادرشدن

 یکی از مهمترین و شایع‌ترین اســترس‌های مرتبـــط با زنان استرس‌های دوران بارداری است. این مسأله گاهی اوقات حتی قبل از ازدواج ذهنیت دختران را به خود مشغول می‌کند.

ترس و داشتن تردید در مورد مادرشدن، هراس از دوران بارداری، نگرانی در مورد آینده فرزند، نپذیرفتن جنسیت جنین، خواسته یا ناخواسته بودن بارداری، توافق زوجین با یکدیگر برای زمان باردارشدن، آمادگی ذهنی برای مادر شدن و پذیرفتن یک عضو جدید، نوع ارتباط زوجین، ترس از مسئولیت‌پذیری و شیوه‌های فرزندپروری همگی عواملی هستند که در شکل‌گیری استرس‌های ناشی از حاملگی موثر است.

گاهی اوقات براساس یک باور اشتباه، برخی زنان تصور می‌کنند فرزنددارشدن وسیله‌ای جهت تثبیت یک ازدواج متزلزل و پرتعارض است و با این وسیله ممکن است شکل زندگی شکل جدیدی به خود بگیرد. اما از طرفی دیگر ناباروری نیز مشکلات روحی و روانی خاصی برای زنان ایجاد می‌کند.

تقریباً 15 درصد زوجین از این مشکلات رنج می‌برند که این مسأله باعث احساس گناه، احساس بی‌کفایتی، کاهش اعتماد به نفس، ترس از طرد شدن، اضطراب و افسردگی در زنان می‌شود و گاه عاملی برای شکل‌گیری طلاق زوجین می‌شود. بنابر این مشکلات روان‌شناختی مرتبط با ناباروری دامنه استرس‌های زنان را افزایش می‌دهد.

برخی زنان ممکن است در طول دوره بارداری دچار افسردگی پس از زایمان شوند و سایکوز بعد از زایمان نیز یکی از اختلالات جدی روان پزشکی مرتبط با زنان به شمار می‌رود.
سایکوز پس از زایمان حتی خطرناک‌تر و آسیب‌زاتر از افسردگی به شمار می‌رود. تقریباً 18 درصد زنان از ماه‌های اولیه پس از زایمان ممکن است دچار این مشکل شوند.

سایکوز خود را با یک حمله حاد نشان می‌دهد در قدم اول زنان دچار تغییرات در خلق و خو می‌شوند و ممکن است رفتارشان با همسر، اطرافیان حتی نوزاد خود تغییر پیدا کند و دچار تخیل‌های غیرطبیعی شوند.

در برخی موارد هم دیده شده است که زنان با ابتلای به این عارضه علاقه خود را در زندگی و کار از دست می‌دهند و در فرزندپروری دچار سردرگمی و در موارد حادتر دچار هذیان و توهم می‌شوند.